Loopgroep Stiens traint op maandagavond 19.45-21.00, woensdagavond 19.00-20.00, 20.10-21.25
Locatie sportcentrum it Gryn aan de Ieleane. Voor informatie of proefles: a.visserman@gmail.com

woensdag 7 november 2012

BERENLOOP 2012

4 november 2012. Eindelijk is het weer zover.  7:15 uur verzamelen op het Wylgebeampaed.  We gaan met een groep van 9 personen (Egbert, Machteld, Griet, Ronald, Bea, Anja, Jacqueline, Gerarda en ondergetekende (William) vanuit Stiens naar Terschelling. Een aantal is al op het eiland of gaat een boot later.
In de vertrekterminal komt Jacqueline erachter dat ze haar chip is vergeten. Wat nu? Ophalen is geen optie, dan gaan we de boot niet meer halen. Er staat iemand van SV Friesland in de hal. Zij meldt dat het hoogst waarschijnlijk wel mogelijk is om bij de VVV op Terschelling nog een nieuwe chip te halen.
We kunnen al redelijk snel de boot op en daar kunnen we gelijk onze nieuwe outfit showen. Een prachtig gezicht al die roze dames en groene heren! Op de boot treffen we nog een groepje Stienser lopers: Jan Belles, Jerry van Amerongen en Hendrik Bos. 

Loopgroep Stiens 1, groen
 Op Terschelling aangekomen staat  Koos ons op te wachten samen met zijn broer. Jacqueline is even vooruit gelopen naar de VVV. Ze kon hier inderdaad nog een chip huren. Koos begeleid ons naar de Brandaris, waar we Arjen en de lopers uit Sneek  en IJlst begroeten.  Na de warming-up en een laatste sanitaire stop, verdwijnen we in het startvak en is het vanaf daar ieder voor zich. Over de startlijn blijft het tot na Halfweg dringen en moet je een weg zien te vinden tussen de lopers  voor je, ondanks dat ik deze keer behoorlijk voorin ben gestart.   
 Gelukkig  zijn de omstandigheden goed. De hele week de buienradar in de gaten gehouden en elke dag werd het  weer anders. In eerste instantie was er een dikke storm voorspeld met heel veel regen, maar dit zwakte in de loop van de week steeds minder af. Het is droog en er staat een frisse bries vanuit het zuidoosten. Na Formerum gaat het voor de wind op naar het strand.

Loopgroep Stiens 2, roze
Als ik na 12 kilometer op het strand kom, gaat de snelheid naar beneden, het zand is toch zwaarder als het er op het eerste gezicht uit ziet. Het is hoogwater en er is de dag ervoor veel regen gevallen. Op de Longway probeer ik de verloren tijd weer goed te maken maar dit zal uiteindelijk niet lukken. Als je energie is verdwenen, blijken de laatste loodjes wel heel zwaar te worden. Een eindsprint lukt niet meer.
Ik had de lat voor mijzelf erg hoog gelegd en had mij als doel gesteld het record van Anja (1.43,09) te gaan verbreken. Het zal me vandaag niet lukken de P.R. van Anja uit de boeken te lopen. Het verschilt bijna een minuut. Ze heeft toen wel een verrekt goeie tijd neer gezet. Anja was destijds wel de eerste vrouw in haar categorie, daarvoor nogmaals chapaud. Ik ben uiteindelijk toch heel blij dat ik mijn eigen PR heb verbroken en onder de 1.45 ben geëindigd. Uiteraard blijft het voor iedereen een hele prestatie om de Berenloop te volbrengen. Voor 3 van ons was het een bijzondere prestatie; vandaag beleefden Ronald, Gerarda en Machteld ook hun première op de halve marathon. Ze hebben het alle drie fantastisch gedaan!  Iedereen nog van harte gefeliciteerd met zijn of haar prestatie.
Het was weer een zeer geslaagde dag! Op naar Ameland!

William
                                        

Uitslag:

Naam
netto tijd


William Teinsma
1:44:08
Jappie van Dijk                  
1:47:45
Koos Boorsma
 1:53:22
Anja Lettinga-Hiemstra
1:56:24
Jacqueline Sollie
1:57:41
Bea Dijkstra
2:01:07
Jan Belles
2:02:12
Egbert Smit
2:03:24
Hylke Ruisch
2:08:12
Sjoukje Ruisch-Seepma
2:08:49
Ronald Ars
2:14:34
Griet Rijpstra
2:17:55
Gerarda Teinsma
2:27:46
Machteld Smit-van der
2:43:02
  Niels Smit                               1.51.15                        

DE AANLOOP NAAR DE BERENLOOP


Waarom Berenloop?

Dat Willem Barentsz (geboren en getogen op Terschelling), zeevaarder en ontdekkingsreiziger in de 16de eeuw, aan de wieg stond van de Berenloop anno nu is vast niet bij iedereen bekend. In 1596 vertrok Barentsz op zijn schip om te pogen een Noordoostelijke Doorvaart naar China en Japan te ontdekken. Hij kwam vast te zitten in het poolijs met als gevolg een overwintering op Nova Zembla. Om aan voedsel te komen werd er gevist en op beren gejaagd. Barentsz overleefde dit avontuur niet en stierf in 1597 aldaar. In 1997 werd als sportieve afsluiting van “400 jaar Barentsz” een (halve) marathon georganiseerd. De Berenloop was een feit. Het is in de loop der jaren uitgegroeid tot een van de populairste, mooiste en tot de verbeelding sprekende (halve) marathon van ons land. Heb je een startbewijs weten te bemachtigen dan wacht je een gezellig en schitterend evenement. En dat wil je mee maken.
Willem Barentsz in gevecht met een ijsbeer
Schaduw

Het is al eerder op deze plaats geschreven. De Berenloop werpt zijn schaduw ver vooruit. Wie van ons een startbewijs heeft, is er niet bezig, al of niet in het geheim, met de voorbereiding op dit prachtige evenement? Wees eens eerlijk! Wie van ons wil er niet een snelle tijd lopen? Wie van ons wil niet in de voorhoede eindigen? Wie wil er nou niet sneller zijn dan..... ? Ze kunnen nog zoveel zeggen dat meedoen belangrijker is dan winnen. Dat geloven we natuurlijk allemaal! Maar toch, het hoort erbij: elkaar wat uit dagen, elkaar wat testen bij de voorbereiding en/of op de training, elkaar  bevragen hoe het er voor staat, wat hij/zij aan extra’s heeft gedaan om sneller te zijn dan ooit. In dat rijtje past ook de vraag of er zich  al een gedachte aan een streeftijd in het hoofd genesteld heeft. Je laat echter nooit het achterste van je tong zien. Je kijkt wel uit. Je houdt er tenslotte altijd rekening mee dat je die dag loopt als een krant, dat je niet de sterren van de hemel loopt, dat je de klim bij paal 8 kruipend moet nemen, dat je helemaal kapot gaat op het vals plat van de Longway, dat je te snel bent gestart, dat het té gezellig was de avond ervoor, dat je ............... Gelukkig, je hebt nog even de tijd.

Hulpmiddel
De Zoladztest is achter de rug; het inzicht wat er te verbeteren valt aan eigen snelheid wordt langzaam maar zeker duidelijk. Maar helaas het is te kort dag om een meetbaar effect te kunnen vaststellen van het individuele trainingsprogramma dat gekoppeld is aan die test. Je moet het deze keer opnieuw helemaal zelf doen. Je kunt hooguit tussen neus en lippen nog een advies vragen aan Arjen. 


Nog een hulpmiddel
Plotseling werd je op een idee gebracht. Je had er weleens van en over gehoord, maar de link met je eigen sportactiviteiten heb je tot nu toe nooit gemaakt. Je at een paar bananen, je dronk wat extra water, je stapelde wat koolhydraten, je nam tijdens het lopen een gelletje, en dat was het. Maar nu die Lance Amstrong door de mand is gevallen ben je toch wel op een idee gebracht. Doping, epo, dat je daar in dit verband nog niet aan gedacht had, wat stom. Je weet aan het eind van de Berenloop hoef je niet met het water voor de dokter: geen controle. Dus wat let je! Hoe kom je aan dat spul? Dat moet toch niet al te moeilijk zijn. Je huisarts, een sportschool bij jou in de buurt, een bevriende fysiotherapeut, de wielerclub,.......... Zij kunnen je vast wel verder helpen.

Geweten
Maar kijk uit voordat je het in de gaten hebt, zet je een tijd neer die niemand, en zeker jij zelf niet, voor mogelijk had gehouden. Dan begint het te knagen. Je euforische stemming na afloop slaat dan plotseling om. Je bent de snelste van je hele groep. Je hebt ze allemaal verslagen. Maar toch.........geen voldaan gevoel, geen trots. Wat heb je er aan? Wat moet je er mee? Je beseft dat je dat toch niet vol kunt houden, dat je voor elke training telkens niet “dat spul” kunt innemen, dat je........Daar komt nog bij dat je integriteit, je moreel wordt aangetast, want tenslotte heb je de boel bedonderd. Het is en blijft bedrog, oneerlijke concurrentie, gemeen spel. Is het je dat allemaal waard? Neen toch zeker!

Dday
Op de dag zelf ben je een van de velen. Al jouw trainingsmaatjes lopen in dat herkenbare en opvallende shirt, in groen of in roze. Je ziet ze ver voor je uit lopen, want zo opvallend zijn die kleuren wel. Je denkt terug aan de voorbereiding, het jennen van elkaar, het elkaar in de gaten houden en uithoren over de trainingsarbeid, enz. Je zal de eindstreep halen, met een knalrode kop, met opgeheven hoofd, met je haar als een natte dweil, met een grimas op het gezicht dat je met pijn en moeite tot een glimlach weet om te buigen. En dan weet je het weer “wat is het toch geweldig  om mee te doen”.

Meeloper